“ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే, నా గత 30 సంవత్సరాల జీవితం మొత్తం కష్టాలలో నిండి ఉంటుంది. మా నాన్న గారు చాలా మంచి వారు కానీ, ఇంటి బాధ్యత మీద అంత శ్రద్ధ చూపలేదు. దీంతో, ఆ భారమంతా అమ్మ మీద పడింది. పొలాల్లో, గంటలు తరబడి కష్టపడి, ఇంటికి వచ్చాక, మళ్ళీ మా ఆలనా పాలనా చూసేది. ఇంత వయసొచ్చాక కూడా, అమ్మ ఇంకా కష్టపడుతూనే ఉంటుంది. అమ్మ కష్టార్జీతంతో మా ఊర్లో చిన్న ఇల్లు సంపాదించుకోగలిగాము. మేము పెరిగింది అంతా అక్కడే.

అమ్మకి చిన్న వయసులోనే వివాహం జరిగింది. నాకు తెలిసి అప్పుడు అమ్మకి 15 సంవత్సరాలు. మా అన్నయ్య, చెల్లెలు చనిపోయారు. అప్పుడప్పుడూ అనిపిస్తూ ఉంటుంది, ఎందుకు మాకు ఇన్ని కష్టాలు అని. కొద్దిపాటి ఆదాయం కోసం తెల్లవారుఝామున పొలం పనులకి వెళ్ళడం నాకు ఇంకా జ్ఞాపకం ఉంది. పని నుంచి వచ్చాక, వేళ్ళు పుళ్ళు పడేవి. మమ్మల్ని సరిగా ఎవరూ చూసుకునేవారు కాదు. మేము ఏమనుకుంటాము అని కూడా ఎవరూ ఆలోచించేవారు కాదు.

ఇంట్లో పరిస్థితులు మార్చాలి అని, ఎంబీఏ లో చేరాను. కానీ, దురదృష్టవశాత్తూ డబ్బుల కోసమని, చదువు మానేసి, పని చేయడం మొదలుపెట్టాను. ప్రస్తుతం, నేనొక రాజకీయ పార్టీ కి పీఆర్ గా చేస్తున్నాను. నేను పడే కష్టానికి తగిన ప్రతిఫలం లభించింది. ఇప్పడు, నేను కార్మికులలో ఒక్కడ్ని కాదు. నాకంటూ ఒక ప్రత్యేకమైన గుర్తింపు, ఇండిపెండెన్స్ సంపాదించుకున్నాను.

నేను స్వామి వివేకానంద నుంచి ప్రేరణ పొందుతాను. నేను ఆయనని ఎంతగా నమ్ముతాను అంటే, ఆయన చెప్పిన కొటేషన్స్ నాలో బాగా జీర్ణించుకుపోయి, నా జీవితాన్ని మార్చేశాయి. ఆయన, నాకు పట్టుదల మరియు అంకితభావం లో ఉండే ప్రాముఖ్యతని తెలియచేశారు. ఈరోజు, నన్ను, నా కుటుంబాన్ని జాగ్రత్తగా చూసుకునే స్థాయిలో ఉనందుకు గర్వపడుతున్న్నాను. మేము మరీ విలాసవంతంగా బ్రతుకుతాం అని చెప్పను కానీ, మేము సంతోషంగా జీవిస్తున్నాం.”