“నాకు చిన్నప్పటి నుంచి సినిమాలు అంటే ప్రాణం. నేను 10వ తరగతిలో ఉన్నప్పుడు, టీవీలో స్వదేశ్ సినిమా చూశాను. సొంతంగా సినిమా చేయాలని ఆరోజు అనిపించింది.

ఆ తరువాత రోజు, మా కజిన్ బ్రదర్ ఫోన్ తీసుకుని, ఒక చైనా వీడియో షూట్ చేశాను. ఆ వీడియో ని నా స్నేహితులు అందరికీ పంపాను. ఆన్లైన్ లో ఆ వీడియో కి లభించిన స్పందన నాకు ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది.

ఆ వీడియో కి వచ్చిన స్పందన, నన్ను మరిన్ని వీడియోలు తీసేలా ప్రోత్సహించింది. అది మా తల్లిదండ్రులకి నచ్చలేదు. వాళ్ళు నన్ను, చదువు మీద దృష్టి పెట్టమన్నారు. దీని గురించి, మా మధ్య ఎన్నో వాదనలు జరిగాయి. కొన్ని రోజులు, ఒకరితో ఒకరం మాట్లాడుకోలేదు కూడా. ఒకరోజు నేను ఒక ఫ్యామిలీ ఫంక్షన్ కి వెళ్ళాను. ఆ ఫంక్షన్ లో నేను అంతగా మాట్లాడని అంకుల్ ఒకరు నా వీడియోల గురించి మాట్లాడారు. ఆయన నా వీడియోలు బాగున్నాయని, ఆ పని కొనసాగించమని చెప్పారు. ప్రజలు, నా పనిని గుర్తించడం ఆశ్చర్యం కలిగించింది.చివరికి మా నాన్న నా ఇష్టం వైపు వెళ్ళడానికి నన్ను అనుమతించారు.

దీంతో, ఒక చిన్న ట్రావెల్ డాక్యుమెంటరీ షూట్ చేసి, దాన్ని హైదరాబాద్ ఫిల్మ్ ఫెస్టివల్ కి పంపాలని నిర్ణయించుకున్నాను. నా ఫిల్మ్ కి బెస్ట్ ట్రావెల్ డాక్యుమెంటరీ విభాగంలో రెండవ బహుమతి సాధించినందుకు నా సంతోషానికి అవధులు లేవు

12వ తరగతి పరీక్షల తరువాత, ఎఫ్.టి. ఐ.ఐ లో ఫిల్మ్ మేకింగ్ కోర్స్ లో చేరాలని నిర్ణయించుకున్నాను. కాలేజీ ఎంట్రెన్స్ గడువు ముగిసిందని తెలిసి చాలా బాధపడ్డాను. ఆ తరువాత వేరే ఇన్స్టిట్యూషన్ లో ప్రవేశం పొందాను. అలా మాస్ మీడియా అండ్ విజువల్ కమ్యూనికేషన్ లో చేరాను.కొన్ని నెలల తరువాత, వాళ్ళు నేర్పే విషయాలు నేను ఎప్పుడో నేర్చుకున్నాను అనిపించింది. జాబ్ చేస్తే మరిన్ని విషయాలు నేర్చుకోవచ్చు అనిపించి, 18 సంవత్సరాల వయసులో ఫ్రీలాన్సింగ్ చేయడం మొదలుపెట్టాను.

షార్ట్ ఫిలిమ్స్ చేయడం కొనసాగించాను. దీంతో, యూట్యూబ్ నుంచి మరిన్ని అవకాశాలు రావడం మొదలుపెట్టాయి.ఈ మధ్యనే నా గ్రాడ్యువేషన్ పూర్తయింది. ఒక పేరున్న మీడియా సంస్థలో, అసిస్టెంట్ సినిమాటోగ్రాఫర్ ఉద్యోగం లభించింది.సాయంత్రం 6 గంటలకి నా ఆఫీస్ పూర్తవుతుంది. ఆ తరువాత నా సొంత ప్రాజెక్టుల మీద పని చేస్తాను. మా ఆఫీస్ కలీగ్స్ అందరూ చెప్తారు, వాళ్ళు నా వయసులో ఉన్నప్పుడు కెరీర్ కన్నా ఎక్కువగా క్రికెట్ ని మిస్ అయ్యేవాళ్ళు అని. నేను వాళ్ళకి ఒకటే చెప్పా, నా కల నెరవేరాలంటే ఇప్పటి నుంచే కష్టపడాలి అని!”