“ఎన్నో ఆశలతో నేను హర్యానా నుంచి తిరుపతి వచ్చాను. నేను 12వ తరగతి వరకు మా ఊరిలోనే చదువుకున్నాను. 12వ తరగతి పూర్తిచేశాక మా అమ్మ ఆనందానికి అవధులు లేవు.పై చదువులు చదువుకుని జీవితంలో మంచి స్థాయికి వెళతానని అమ్మ అనుకుంది. కానీ నా ఆశయాలు వేరు.

నాకు చదువు మీద అంత శ్రద్ధ లేదు. సొంతంగా ఫుడ్ బిజినెస్ ప్రారంభించాలని ఉండేది.

అందుకని ఇంటర్మీడియేట్ పూర్తవగానే, 2 సంవత్సరాలు మా అంకుల్ రెస్టారెంట్ లో సహాయకుడిగా పనిచేశాను. అది కష్టంతో కూడుకున్న పనే గానీ, నేను ఆయన దగ్గర పనిచేయడం వల్ల ఎన్నో విషయాలు నేర్చుకున్నాను. ఫైనాన్షియర్స్ తో గొడవల కారణంగా, మా అంకుల్ ఆ రెస్టారెంట్ మూసేయాల్సి వచ్చింది. కొంత కాలం అసలు ఏం చేయాలో కూడా నాకు అర్థం కాలేదు. తరువాత నా లక్ష్యం వైపు అడిగేసాను. లోన్ తీసుకుని, ఎస్వీ కాలేజీ దగ్గర ఈ ఫ్రాంకీ స్టాల్ ప్రారంభించాను.

మొదట్లో, అన్నీ ఒక్కడినే చూసుకోవడం కష్టమయ్యింది. నెమ్మదిగా వ్యాపారం మీద శ్రద్ధ చూపడం మొదలుపెట్టాను. ఇప్పుడు నాకు నేనే బాస్. నేను చేసే పని నాకు సంతోషాన్ని కలిగిస్తుంది.

నా స్టాల్ వల్ల, నాకు ఎంతో మంది కాలేజీ స్టూడెంట్స్ తో కలిసే అవకాశం లభించింది. ఫ్రాంకీస్ తినే సమయంలో మాట్లాడటానికి కస్టమర్లు మక్కువ చూపుతారు.ఈ లాక్డౌన్ వల్ల కస్టమర్లతో సంభాషణలు ఆగిపోయాయి.

ప్రభుత్వం లాక్డౌన్ సడలించింది కాబట్టి, నా స్టాల్ ని మళ్ళీ ప్రారంభించాను. కాలేజీలు , స్కూళ్లలో ఆన్లైన్ తరగతులు నిర్వహిస్తుండడంతో నాకు వ్యాపారం కష్టమైంది.అప్పుల్లో ఉన్నా నేను స్టాల్ నడుపుతున్నాను. భవిష్యత్తులో ఏదైనా అద్భుతం జరగొచ్చు అనే నమ్మకం. చూడాలి భవిష్యత్తులో ఏం జరుగుతుందో.”