“అది 1990. నాకు 23 సంవత్సరాలు రావడానికి రెండు వారాల ముందు, నాకు జువెనైల్ డయాబెటిస్(టైప్ 1 డయబెటిస్) అని తేలింది. నాకు తెలిసి, 1989 ఆ ప్రాంతంలో పెళ్లి తరువాత నాకు డయాబెటిస్ వచ్చి ఉండాలి. అప్పుడే నాలో డయాబెటిస్ లక్షణాలు కనపడటం ప్రారంభమయింది.

స్థానిక ఆరోగ్య సంరక్షణ కేంద్రంలో, నా రక్తంలో గ్లూకోజ్ స్థాయిని పరీక్షించాను. ఆ తరువాత వారం, డాక్టరు దగ్గరికి వెళ్ళాను. డయాబెటిస్ నిర్ధారించి, నాకు గ్లూకోమీటర్, మందులు ఇచ్చారు. నేను బాగా కృంగిపోయాను. ఆ సమయంలో, పూర్తిగా విశ్వాసాన్ని కోల్పోయాను.

మా అమ్మ తరఫు కుటుంబంలో డయాబెటిస్ వ్యాధి ఉంది. అందుకని, నాకు అది అంత ఆశ్చర్యంగా అనిపించలేదు. కుటుంబాన్ని ప్రారంభించడానికి, ఒక మంచి జీవనశైలిని నేర్చుకోవలసి వచ్చింది. దీని కోసమని, మా ఆయనతో కలిసి యోగా అభ్యసించడం మొదలుపెట్టాను. మేమిద్దరం, సిద్ద సమాధి యోగా కేంద్రం లో యోగా శిక్షణ తీసుకున్నాం. నేను యోగా లో, బీఎస్టి లెవల్ శిక్షణ కూడా తీసుకున్నాను.

1991లో, నేను నాలుగు నెలల కడుపుతో ఉన్నప్పుడు మా ఫ్యామిలీ డాక్టర్ ని సంప్రదించి, డయాబెటిస్-ఫ్రెండ్లీ డైట్ ప్రారంభించాను. అది నా మొదటి కాన్పు. సొంతంగా డైట్ జర్నల్ కూడా మొదలుపెట్టాను. నేను ఎక్కువగా, మొలకలు, ఆకుకూరలు, ఇంకా డ్రై ఫ్రూట్స్ తినేదాన్ని. డయాబెటిస్ గురించి, మరింత తెలిసాక, ఆరోగ్యకరమైన జీవనశైలి పద్ధతులు పాటించడం వల్ల, మిగతా వారి లాగానే నేను కూడా ఆరోగ్యకరమైన జీవితాన్ని గడపగలను అని తెలుసుకున్నాను. ఈ ప్రక్రియలో, నేను ఎన్నో ఇన్సులిన్ ఇంజెక్షన్లు కూడా తీసుకున్నాను. తరువాత ఏడు నెలలు చాలా కష్టంగా గడిచాయి. చివరికి, నా కష్టం ఫలించి, ఆరోగ్యకరమైన శిశువుకి జన్మనిచ్చాను.

ఆ తరువాత, యోగా, ధ్యానం వల్ల, నా రక్తంలో గ్లూకోజ్ మరియు ఒత్తిడి స్థాయిలని నియంత్రించవచ్చని తెలుసుకున్నాను.యోగా అభ్యసించడంలో, కొత్త జీవితంలో మార్గ నిర్దేశం చేసే మంచి మనసున్న భర్త నా వెనక ఉండటం నా అదృష్టం.

ఇప్పుడు, నేను మా ప్రాంతంలో అన్ని వయసుల వారికీ యోగా, ధ్యానం నేర్పిస్తాను. యోగా, ధ్యానానికి సంబంధించిన అనుభవాలు ఎదుటివారితో పంచుకోవడం నాకు ఆనందాన్ని కలిగిస్తుంది.

నేను ఇప్పటికీ, రోజూ ఇన్సులిన్ ఇంజెక్షన్ల మీద ఆధారపడతాను. ఇన్ని సంవత్సరాలుగా, యోగా, ధ్యానం, శాఖాహార ఆహారం నా జీవనశైలిగా మారిపోయింది. యోగా అభ్యసించడం వల్ల నాలో మంచి మార్పు వచ్చింది. 52 సంవత్సరాల వయసులో కూడా, నేను ఆరోగ్యంగా ఉండగలిగాను!”