“ఇంట్లో ఆర్థిక సమస్యల వల్ల, నేను అయిదవ తరగతి పైన చదవలేకపోయాను. మా కుటుంబానికి తోడ్పాటు అందించదానికి, నాకు 18 సంవత్సరాలు ఉన్నప్పుడు నేను రెంటెడ్ క్యాబ్ నడపడం మొదలుపెట్టాను.

నా నెల కష్టమంతా కారు ఓనర్ జేబులోకి వెళుతుంది. నాకు వచ్చే రాబడి చాలా తక్కువ. అప్పుడు నేను ఆఫీసులు, వ్యాపారస్తుల దగ్గర పనిచేసేవాడ్ని. నా రాబడి కొద్దిగా పెరిగింది. మా అమ్మానాన్న బాధ్యత కూడా నాడే కాబట్టి, నాకు ఇంకా ఎక్కువ సంపాదన కావాలి. దాంతో, సొంతంగా కారు కొనాలనే ఆలోసిజానకి వచ్చాను. కారు కొనడానికి సరిపోయేంత డబ్బులు నా దగ్గర లేవు కానీ, నేను దృఢ నిశ్చయంతో ఉన్నాను కాబట్టి, ఈఎంఐ లో కారు కొనగలిగేంత డబ్బులు పోగుచేశాను.

మా కుటుంబానికి ఒక ఆనందమైన, మంచి జీవితాన్ని ఇవ్వడానికే ఈ నిర్ణయం తీసుకున్నాను. ఈ నిర్ణయం వల్ల కొన్ని త్యాగాలు కూడా చేయాల్సి ఉంటుంది. పరిస్థితులతో సంబంధం లేకుండా, ప్రతిరోజూ కారు నడపాల్సి ఉంటుంది.ఒకరోజు పనిచేయకపోయినా, రాబడి తగ్గుతుంది. దీంతో నా కుటుంబానికి నష్టం కలుగుతుంది. అలా జరగడం నాకు ఇష్టం లేదు. సొంతంగా కారు నడపడం వల్ల, పెయిడ్ లీవ్ సౌలభ్యాన్ని పొందలేను.
అదృష్టం కొద్దీ, నేను చేసే పనిని ఇష్టపడుతున్నాను. అందుకే, ఈ పని నాకు అంత కష్టంగా అనిపించదు. నేను సంతోషంగా ఉదయం, రాత్రి పనిచేస్తాను. నా కారు కూడా అలాగే భావిస్తుందని అనుకుంటున్నాను.
నాకు ఈ నగరం బాగా నచ్చింది. ఈ నగరం నాకు ఎంతో ఇచ్చింది.ఇబ్బంది కలిగించే విషయం ఏదన్నా ఉందంటే అది ట్రాఫిక్ మాత్రమే.

ఇంతకు ముందు, రోడ్డు మీద ఎవరైనా పరుషంగా మాట్లాడినా, కోపంగా చూసినా కోపం కలిగేది. ఇప్పుడు వాటిని పెద్దగా పట్టించుకోవట్లేదు. నేను ఎక్కువ సమయం రోడ్డు మీదే గడుపుతాను కాబట్టి, శాంతంగా ఎలా ఉండాలో తెలుసుకోవాలి. మనం కలిసి ప్రయాణించాల్సింది ఎంతో ఉంది.”