“మల్లెపూల తీగలు, కనకాంబరాల దండలు, పసుపు పచ్చని చామంతులు, గులాబీ పువ్వుల గుత్తులు, తులసి ఆకుల గుట్టలు, నా పూలబండిని మరింత అందంగా తయారుచేస్తాయి. నిజం చెప్పాలంటే, నా జీవితం ఈ సువాసనలు వెదచల్లే పూలు, ఆకుల చుట్టూ తిరుగుతుంది.

నేను గత 20 సంవత్సరాల నుంచి పూలు అమ్ముతున్నాను. ఇంటర్మీడియేట్ పూర్తయ్యాక, కొత్తగూడెంలో ఒక ఫ్యాక్టరీలో పనిచేయడం మొదలుపెట్టాను. ఫ్యాక్టరీలో 8 సంవత్సరాలు పనిచేసిన తరువాత, మా కుటుంబాన్ని చూసుకోవడానికి మా సొంత ఊరు విజయవాడకి తిరిగి వెళ్ళాలని నిర్ణయించుకున్నాను.

నా రోజు ఉదయం 7 గంటలకి మొదలవుతుంది, సాయంత్రం 7 గంటలకి పూర్తవుతుంది.నా సంపాదన, నా భార్యని, ఇద్దరు స్కూల్ కి వెళ్ళే కూతుళ్ళని పోషించడానికి సరిపోతుంది. కస్టమర్లు, పూజకి ఉపయోగించే కనకాంబరాలు, మల్లెపువ్వులని కట్టడానికి మా ఆవిడ సహాయం చేస్తుంది.

ఒక్కోసారి, అనుకున్నదానికంటే ఎక్కువ సంపాదన వస్తుంది. ఒక్కోసారి అసలు వ్యాపారమే జరగదు.దీని గురించి నేను పెద్దగా బాధపడను.కరోనా మహమ్మారి వల్ల, వ్యాపారం బాగా దెబ్బతినింది. నష్టాలు పూడ్చడానికి, ప్రింటింగ్ ప్రెస్ లో పార్ట్ టైం ఉద్యోగం కూడా చేస్తున్నాను.నేను ఇలాంటి చిన్న చిన్న ఉద్యోగాలు చేస్తున్నప్పటికీ, నా కూతుర్లిద్దరూ జీవితంలో విజయం సాధించేలా చూస్తాను.

గత 6 నెలల నుంచి, పరిస్థితులు భారంగా మారాయి. రాబోయే రోజులు మంచిగా ఉంటాయనే నా ఆశ. జీవితంలో నేను నమ్మే సిద్ధాంతం ఇదే. ఎందుకంటే, జీవితంలో ఎదురయ్యే ప్రతి చేదు అనుభవాన్ని, పరిస్థితిని లెక్కబెట్టడం మొదలుపెడితే జీవితంలో అసలు సంతృప్తే ఉండదు. అసలు జీవితం అంటేనే అది కదా?మా కుటుంబానికి వెలుగు మా కూతుళ్ళే. వాళ్ళు జీవితంలో స్థిరపడేంత వరకూ బాగా కష్టపడి పనిచేస్తాను. ఇదే నేను వాళ్ళకి చేసే ప్రమాణం!”