“మేము గత 35 సంవత్సరాలుగా సైకిళ్ళు రిపేర్ చేయడం, అమ్మడం చేస్తున్నాము. ఇప్పుడు నా వయసు 42 సంవత్సరాలు. మా యజమాని సలీం అన్సారీ. నేను స్కూల్ లో ఉన్నప్పటి నుంచే ఆయనకి సహాయం చేసేవాడ్ని. ఏడవ తరగతి తరువాత నేను చదువు మానేశా. అప్పటి నుంచి ఇక్కడే పని చేయడం మొదలుపెట్టా. నేను టైర్లు రిపేర్ చేస్తాను, విడి భాగాలూ అమరుస్తాను, ట్యూబ్లు మారుస్తాను. ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే నేను చేయలేని పనంటూ ఏమీ లేదు.

మేము రోజు ఉదయం 9:30 కి షాప్ తెరుస్తాము, సాయంత్రం 7:30 వరకూ ఉంటాం. అసలు సెలవులు తీసుకోకుండా అన్ని రోజులూ పనిచేస్తాను. మా ఇల్లు, ఇక్కడికి రెండు కిలోమీటర్లు దూరం. మధ్యాహ్నం 1 గంటకి భోజనానికి ఇంటికి వెళ్ళి వస్తాను.

నాకు పని దొఅరకాని సమయం అంటూ ఏదీ లేదు. కానీ లాక్డౌన్ వల్ల నాలుగు నెలలు పని లేదు. ఇది నా జీవితంలో అత్యంత కష్టకాలం. లాక్డౌన్ నిబంధనల్లో కొన్ని సడలింపులు ఇచ్చినా కూడా, పెద్దగా మార్పు ఏమీ లేదు.

నాకు వచ్చే సంపాదనతోనే నా ఇద్దరు కూతుర్లకు మంచి స్కూళ్ళలో చదువు చెప్పించగలిగాను. లాక్డౌన్ వల్ల షాప్ పూర్తిగా మూతపడ్డా కూడా మా యజమాని మాకు సగం జీతాలు ఇచ్చారు. దీనికి ఆయనకి ఎంత కృతజ్ఞత చెప్పినా తక్కువే.

ఇప్పుడు మా షాప్ కి వచ్చే కస్టమర్లు చాలా తక్కువే గానీ, నేను పని చేయడం మాత్రం ఆపను. ఎందుకంటే ఈ షాప్ నాకు ఇల్లు లాంటిది. ఇది అందరికీ కష్టకాలం. మనం ఎవరం దీనికి అతీతులం కాదు!”