“నేను పెరిగిందంతా విజయవాడలోనే. నాకు ఇద్దరు అన్నయ్యలు. మా తల్లిదండ్రులు మమ్మల్ని స్ట్రాంగ్ గా, స్వతంత్రంగా ఉండేలా పెంచారు. అందుకే పెద్దయ్యాక వర్కింగ్ వుమన్ గా ఉండాలని నిర్ణయించుకున్నా. నాకు బట్టలు కుట్టడం అంటే ఇష్టం కాబట్టి, 10వ తరగతి తరువాత ఓక్ ట్రైలర్ షాప్ లో సహాయకురాలిగా చేరాను. నేను పనిలో చేరిన నాలుగు సంవత్సరాలకి ఇంట్లో వాళ్ళు నా పెళ్ళి గురించి ఆలోచించడం మొదలుపెట్టారు.అయితే నేను వాళ్ళకి ఒక షరతు పెట్టా, పెళ్లైయ్యాక కూడా ఉద్యోగం చేయడానికి ఒప్పుకునే అబ్బాయినే పెళ్ళి చేసుకుంటా అని. నాకు తగిన వరుడితో 1986వ సంవత్సరంలో మాకు వివాహం జరిగింది.నాకు కూతురు పుట్టాక, మొదటి రెండేళ్లు ఇంట్లో ఉన్నా. ఆ తరువాత మళ్ళీ పని చేయడం మొదలుపెట్టా.నాకు కొడుకు పుట్టినప్పుడు కూడా ఇలాగే చేశా. నా ఉద్దేశ్యం ఒకటే, పనిచేస్తున్నా పిల్లలకి కూడా సమయం కేటాయించాలి.ఇంట్లో కూడా నేను ఖాళీగా ఉండను.స్నేహితులకి, కుటుంబ సభ్యులకి అంతెందుకు ఇరుగు పొరుగు వారికీ కూడా బట్టలు కుట్టేదాన్ని. అందరికీ నా పని నచ్చేది, నేను కూడా కొత్త డిజైన్లు రూపొందించేదాన్ని.ఇప్పుడు నగరం నలుమూలాల నుంచి కస్టమర్లు నా దగ్గరికి వస్తారు.

వివాహితగా నన్ను, నేను ఇప్పటి వరకూ సాధించినదాన్ని చాలా తక్కువ అంచనా వేశాను.కానీ ఇప్పుడు అలా కాదు, నా పట్ల నాకెంతో గర్వంగా ఉంది. స్వతంత్రంగా బ్రతకడం నేర్పించిన తల్లిదండ్రులు ఉండడం నా అదృష్టం. వాళ్ళ వల్లే మేమందరం పనిచేయగలుగుతున్నాం. నా భర్త కూడా నాకు మద్దతుగా నిలబడ్డారు. ఒక తల్లిగా నాకు పనిని, ఇంటిని ఎలా చూసుకోవాలో బాగా తెలుసు.అదే నన్ను జీవితంలో ముందుకు వెళ్ళడానికి ప్రోత్సహిస్తుంది!”