“మా అబ్బాయి చిన్నతనంలో ఇంట్లో ఎన్నో ఆర్థిక ఇబ్బందుకు ఉండేవి. అవి వాడికి తెలియకూడదు అనుకున్నా.కానీ ఈ కాలం పిల్లలు ఎంతో తెలివైనవాళ్లు, వాడు ఇట్టే కనిపెట్టేసాడు. నాకు చేతనైనంతలో వాడికి కావాల్సిన సదుపాయాలు ఇవ్వాలని అనుకున్నా.వాడు కూడా నన్నెప్పుడూ గొంతెమ్మ కోరికలు కోరలేదు.చిన్నతనంలోనే వాడికి బాధ్యత తెలిసింది, అందుకే పెద్దయ్యాక ఆర్థికంగా, మానసికంగా నాకు తోడుగా నిలవాలని అనుకున్నాడు. వాడికి చిన్నప్పటి నుంచి పెయింటింగ్ అంటే ఆసక్తి. కానీ పెయింటింగ్ ని కెరీర్ గా ఎంచుకోవడానికి బదులుగా ఐటిఐ కోర్స్ చేస్తే మంచి ఉద్యోగం వస్తుందని, కుటుంబానికి అండగా ఉండొచ్చని ఐటిఐ చేశాడు. నాకు సహాయం చేయడానికి వాడికి నచ్చిన వృత్తిని వదిలిసేసరికి కొంచం బాధగా అనిపించింది. దీంతో వాడు ఏం నిర్ణయం తీసుకున్నా నా మద్దతు ఉంటుంది అని వాడికి అర్థం అయ్యేలా చేశాను. వాడు జీవితంలో ఏం చేసినా సరే, ఒక తండ్రిగా వాడ్ని చూసి గర్వపడతాను. జీవితంలో నా కొడుకు ఎటు వైపు అడుగేసినా కూడా సంతోషంగా ఉండాలనేదే నా ఆశ.”