“నాకు మార్కెట్ కి వెళ్ళాలంటే చిరాకు. నేను చిన్నప్పటి నుంచి తింటూ వచ్చిన పళ్ళు, కూరగాయలకీ ఇప్పుడు మార్కెట్ లో దొరికేవాటికి అసలు పోలికే లేదు.

మాది ఆంధ్ర ప్రదేశ్ లోని భీమవరం అనే చిన్న ఊరు. చిన్నతనం నుంచి దగ్గరలోని పంటపొలాల్లో సహజసిద్ధంగా పండించిన తాజా పళ్ళు, కూరగాయలు తినడం నా అదృష్టం.

నాకు 17 ఏళ్ళ వయసులో పెళ్ళై, విశాఖపట్నం వెళ్ళిపోయాను. అక్కడ తాజా కూరగాయలు, పళ్ళు దొరకడం గగనం అయిపోయింది. దీంతో నేను మా టెర్రస్ పైన గార్డెనింగ్ మొదలుపెట్టాను. 2010 సంవత్సరంలో పూజకి ఉపయోగించే పూల మొక్కలు పెంచడం ప్రారంభించాను. ఆ తరువాత మేము వివిధ రకాల పళ్ళు, కూరగాయలు పెంచడం మొదలుపెట్టాను.ఆ నగరాన్ని పెద్ద షాక్ తగిలే దాకా అంతా అనుకున్నట్టే జరిగింది.

అక్టోబర్ 12వ తారీఖున హుద్ హుద్ తుఫాను వల్ల విశాఖపట్నం నగరం అతలాకుతలం అయ్యింది. తుఫాను కారణంగా నా చిన్ని టెర్రస్ గార్డెన్ పాడవడం నన్ను కలిచివేసింది. ఆ తుఫాను తరువాత నగరాన్ని చూస్తే నాకు కన్నీళ్లు ఆగలేదు.

ఆ సంఘటన తరువాత ప్రకృతి ఎంత శక్తివంతమైనదో తెలుసుకున్నా.మనం ప్రకృతిని దుర్వినియోగం చేస్తాం, అంతగా ప్రాముఖ్యత చూపం. దీంతోటి పర్యావరణానికి ఏదైనా చేయాలని నిర్ణయించుకుని, పర్యావరణ కార్యకర్తగా మారాను.తుఫాను వచ్చిన రెండు రోజుల తరువాత, టెర్రస్ గార్డెన్ ని పునర్నిర్మించడం ప్రారంభించా. నాన్-బయో డీగ్రేడబుల్ పదార్థాలు తగ్గించడానికి నేను ప్లాస్టిక్ డబ్బాలు, కంటైనర్లు కూడా వాడాను. 2-3 నెలల వ్యవధిలోనే నేను వివిధ రకాల పళ్ళు, కూరగాయలు పండించగలిగాను.

ప్రజలకి టెర్రస్ గార్డెనింగ్ మీద అవగాహన కల్పించడం కోసం నా అనుభవాలను సోషల్ మీడియా లో పంచుకోవడం మొదలుపెట్టాను. సేంద్రియ గార్డెనింగ్ మొదలుపెట్టడానికి ప్రజలని ప్రోత్సహించడానికి ఒక మంచి అవకాశం లభించింది.

వృత్తి రీత్యా నేను డైటీషన్ ని, అనుభవాల రీత్యా నేను తెలుసుకున్నది ఏంటంటే మనం పండించిన ఆహారం తినడం కన్నా మేలైనది ఇంకొకటి లేదు. ఎక్కువ మంది ప్రజలు ముందుకొచ్చి అర్బన్ గార్డెనింగ్ అందిపుచ్చుకుని తమ ఆహారాన్ని తామే పండించుకుంటారు అని ఆశ”.