“చిన్నతనం నుంచి మనం ఒక మాటని ఎక్కువగా వింటూ ఉంటాం, కాలాన్ని ఆపేసి ఒక మూమెంట్ ని మాత్రం ఎక్కువ కాలం ఆస్వాదించడం. ఇప్పుడు నా వయసు 60 పైచిలుకు, నాకు కెమెరా అంటే ఏంటో కూడా తెలియదు.జ్ఞాపకాలని బంధించి, మనసుకి దగ్గరగా ఎప్పటికీ మనతోనే ఉంచుకోవచ్చని నాకు తెలియదు.

దాని గురించి ఆలోచిస్తే అనిపిస్తుంది, మ్యాజిక్ అనేది నిజంగానే ఉందని. ఒక సందర్భాన్ని బంధించి, ఫోటోగా ప్రింట్ తీయడం అనే ఆలోచనే నన్ను విస్మయానికి గురి చేసింది.

ఆనందాన్ని కలిగించే విషయం ఏంటంటే, కొంత మంది విద్యార్థులు నా దగ్గరికి వచ్చి నా ఫోటో తీశారు. కొన్ని రోజుల తరువాత, సాయంత్రం పూట వాళ్ళు నా దగ్గరికి వచ్చి నా ఫోటో చూపించారు. వాళ్ళు ఫోన్ గురించే ఎన్నో చెప్పారు కానీ నాకు అర్థం కాలేదు. ఏదో అర్థం అయినట్టు నవ్వి తలాడించాను.”